Wat is een drankvergunning (ook tapvergunning genoemd)
Een drank- of tapvergunning moet worden aangevraagd wanneer er sterke of gegiste dranken worden verkocht en aangeboden.
Het verstrekken van alcoholhoudende dranken is in bepaalde gevallen onderworpen aan een voorafgaande vergunning. Een ‘drankvergunning’ verwijst naar een (gemeentelijke) toelating voor het verstrekken van gegiste en/of sterke dranken voor verbruik ter plaatse: in vaste drankgelegenheden (de horeca: café, restaurant, hotel, cafetaria, frituur, tearoom, …), reizende drankgelegenheden (bv. verkoop op markten) of occasionele drankgelegenheden (gelegenheidsevenementen en fuiven).
Kort samengevat:
Type | Gegiste dranken | Sterke dranken |
Vast | Positief bericht van de gemeente, na controle hygiëne en moraliteit Niet nodig indien gegiste drank enkel geserveerd wordt bij maaltijden | Vergunning van de gemeente, na controle hygiëne en moraliteit |
Reizend Occasioneel (fuif, evenement) | Positief bericht van de gemeente, na controle moraliteit. | Vergunning van de gemeente, na Let op: voor openbare sportieve, |
Omschrijving sterke drank, zoals bepaald in art. 16 van de wet:
- Gedistilleerde/gestookte dranken die meer dan 1,2% volume gedistilleerde alcohol bevatten, met inbegrip van mixdranken zoals alcoholpops en cocktails.
- Alle dranken, ook niet-gedistilleerde, met een alcoholpercentage van meer dan 22% vol.
Wetgeving
- het koninklijk besluit van 3 april 1953 tot samenordening van de wetsbepalingen inzake de slijterijen van gegiste dranken
- het koninklijk besluit van 4 april 1953 tot regeling van de uitvoering van de wetsbepalingen inzake de slijterijen van gegiste dranken
- de wet van 28 december 1983 betreffende het verstrekken van sterke drank en betreffende het vergunningsrecht
- de wet van 15 december 2005 houdende administratieve vereenvoudiging